Księży Młyn to jedno z tych miejsc, które należy odwiedzić szybciej niż później.
To rozległa dzielnica, która przetrwała w sposób niemal kompletny z okresu rozkwitu przemysłowej Łodzi. Karol Scheibler (jeden z największych łódzkich fabrykantów), w latach 70-tych XIX wieku zaczął budować zespół fabryczno-mieszkalny. Coś w rodzaju miasta w mieście, bo ta dzielnica była samowystarczalna.
Na Księży Młyn składają się budynki fabryczne mieszkalne, rezydencje właścicieli i wille dyrektorskie z ogrodami, a także ulice i bocznice kolejowe, sklepiki, szkoła, dwa szpitale, remiza straży pożarnej…
Rewitalizacja tego miejsca już się zaczeła, budynki są odnawiane, klatki odmalowywane, pojawiają się domofony.
Dla mieszkańców – super. Dla łowców zdjęć / klimatów / ducha historii – już gorzej. Ale jeszcze kilka miejsc gdzie zatrzymał się czas…
Miejsca takie jak to, z bardzo klimatycznym poddaszem (dla niektórych…), najprawdopodobniej niedlugo całkowicie zmienią swój charakter.
W odnowionych już budynkach dostęp do takich schodów, prowadzących na poddasze (na którym nota bene są mieszkania), jest już zablokowany drzwiami i domofonem.
Zanim skoczycie sami na zdjęcia, jeszcze kilka moich 😉
I już zwyczajowo, mapka:
Księży Młyn (or Priest’s Mill if you prefer) is one of these places that you should visit rather sooner than later.
It is a vast district, which has survived almost unaffected since the period of the flowering of industrial Lodz. Karol Scheibler (one of the biggest manufacturers in Lodz), in 70s of 19th century, started building this industrial and residential complex. Kind of a city inside the city as this area was fully self-sufficient.
Księży Młyn is composed of systematically arranged and architecturally uniform factory buildings, a housing estate, mansions of the owners and villas of directors with gardens, as well as streets and railway sidings, a school, two hospitals, a gas-works, a factory club and a fire station…
Revitalization of this place has already begun, the buildings are renovated, the staircase are being repainted, the intercoms are being installed.
For the residents – great. For photo-hunters – not so great. But there are still a few places where time stands still …
Places like this one, with a very interesting attic (for some..), will most probably change their appearance quite quickly.
In the renewed buildings, the access to such staircase leading to the attic (in which there are often flats), is already blocked with a door and an interphone.
Before you go to take your pics, a few more of mine 😉
And as usual, a map:
uwielbiam miejsca owiane nutką tajemnicy. super !!!